SUKIENKA LETNIA
Klasyczny kolor, sprawdzony materiał i znany wykrój to moje osobiste składniki krawieckiego sukcesu. Po ostatnich eksperymentach z wykrojem, printami i drganiem nad delikatną koronką, postanowiłam zrelaksować się przy pewniaku: lekkiej sukience z długim rękawem.
Wszystkie znaki na niebie i ziemi sugerowały projekt zakończony zadowoleniem. Model szyłam już dwa razy, wiskozę używam bardzo często, a jej cieńsza i sztywniejsza wersja wydawał się równie przyjazna maszynie, co poprzedniczki. Wreszcie kolor. Czy może być coś bardziej wakacyjnego niż biel i granat połączone w marynarskie paski? Letnia klasyka Chanel.
Materiał: Obawiałam się, czy oby bielizna nie będzie widoczna przez cienką wiskozę. Nic takiego się nie zdarzyło, ale za to zaskoczeniem dla mnie było, jak sztywność, nawet cieniutkiego materiału, wpływa na kształt sukienki. Jeśli porównacie model granatowy z lejącej wiskozy, bawełnę w beżowe paski i wiskozę w marynarskie, zauważycie jak inaczej układają się one na ciele. Wersja granatowa i beżowa jest wręcz przylegająca do ciała, a dzisiejsza biało-granatowa sukienka odstaje, niczym bombka na biuście i biodrach. Mi się ten efekt w sumie spodobał, niemniej był małą niespodzianką
Model: Pochodzi z magazynu Burda (3/2016). Zmieniłam w nim rozmiar i rozstawienie pasków. Uszyłam je połowę cieńsze i zamontowałam po jednej stronie talii. Dzięki temu lepiej się jestem w stanie nimi obwiązać. Zamek na plecach jest też tym razem krótszy. W poprzednich dwóch modelach użyłam klasycznego 60 cm, tym razem pokusiłam się o krótszy, 35 cm zamek kryty, sięgający talii. Sukienka jest na tyle luźna, że swobodnie mogę ją zakładać od dołu, nawet przy krótszym zamku.
Zdjęcia telefonem: mąż
